Atopan en Cova Eirós (Triacastela, Lugo) un recipiente cerámico vinculado aos momentos iniciais do Neolítico
A cerámica foi recuperada no interior dunha fosa escavada na entrada de Cova Eirós durante as intervencións dirixidas polo Grupo de Estudos para a Prehistoria do NW Ibérico–Arqueoloxía, Antigüidade e Territorio (GEPN-AAT) da Universidade de Santiago e o Institut Català de Paleoecologia Humana i Evolució Social (IPHES) co apoio da Consellería de Cultura e Turismo da Xunta de Galicia, que precisamente este luns renovou a súa colaboración para continuar coas intervencións arqueolóxicas. Para ese efecto, o conselleiro Román Rodríguez e o reitor Antonio López subscribiron esta mañá un novo acordo que suporá unha inxección económica de 30.000 euros para este ano.
A análise realizada por Miriam Cubas, da Universidade de York, dos lípidos contidos no interior da cerámica atopada permite inferir que o recipiente foi utilizado para o procesado de carne de ruminantes xunto con vexetais. Aínda que a peza non se puido datar directamente, os paralelos estilísticos e tipolóxicos permiten relacionala con conxuntos oleiros do sur de Portugal.
A cerámica cardial está vinculada cos primeiros grupos do Neolítico Antigo, que penetran ao longo do litoral mediterráneo, traendo consigo a introdución das prácticas agrícolas e gandeiras. Os paralelos máis próximos xeograficamente atópanse na conca do río Mondego (Coimbra), no centro de Portugal, a máis de 300 km. A partir doutros exemplos identificados e datados no litoral portugués (Galería dá Cisterna, Santarém, Casével), o achado de Cova Eirós podería sinalar que o inicio das prácticas neolíticas no Noroeste peninsular remóntase probablemente ao final do VI milenio a. C, unha etapa aínda escasamente representada na Prehistoria galega.
Máis dunha década de traballos
As actuacións que levan desenvolvéndose desde o ano 2008 tanto na entrada da cova, con abundantes materiais e unha estratigrafía complexa onde se atoparon restos de ocupacións paleolíticas que van desde o paleolítico medio ata os momentos finais do superior, como nas paredes do interior da cova, onde se localizaron evidencias de arte rupestre do paleolítico superior, permitiron descubrir pinturas e gravados dun valor único e excepcional en Galicia.
A análise realizada por Miriam Cubas, da Universidade de York, dos lípidos contidos no interior da cerámica atopada permite inferir que o recipiente foi utilizado para o procesado de carne de ruminantes xunto con vexetais. Aínda que a peza non se puido datar directamente, os paralelos estilísticos e tipolóxicos permiten relacionala con conxuntos oleiros do sur de Portugal.
A cerámica cardial está vinculada cos primeiros grupos do Neolítico Antigo, que penetran ao longo do litoral mediterráneo, traendo consigo a introdución das prácticas agrícolas e gandeiras. Os paralelos máis próximos xeograficamente atópanse na conca do río Mondego (Coimbra), no centro de Portugal, a máis de 300 km. A partir doutros exemplos identificados e datados no litoral portugués (Galería dá Cisterna, Santarém, Casével), o achado de Cova Eirós podería sinalar que o inicio das prácticas neolíticas no Noroeste peninsular remóntase probablemente ao final do VI milenio a. C, unha etapa aínda escasamente representada na Prehistoria galega.
Máis dunha década de traballos
As actuacións que levan desenvolvéndose desde o ano 2008 tanto na entrada da cova, con abundantes materiais e unha estratigrafía complexa onde se atoparon restos de ocupacións paleolíticas que van desde o paleolítico medio ata os momentos finais do superior, como nas paredes do interior da cova, onde se localizaron evidencias de arte rupestre do paleolítico superior, permitiron descubrir pinturas e gravados dun valor único e excepcional en Galicia.
R.